|
หน่วยความจำรอง (secondary memory)
|
|
|
|
|
|
|
|
ส่วนความจำรอง
(secondary memory) ใช้เป็นส่วนเพิ่มความจำให้มีขนาดใหญ่มากขึ้น
ทำงานติดต่ออยู่กับส่วนความจำหลัก ส่วนความจำรองมีความจุมากและมีราคาถูกแต่เรียกหาข้อมูลได้ช้ากว่าส่วนความจำหลัก คือ
ทำงานได้ในเวลาเศษหนึ่งส่วนพันวินาที
ข่าวสารหรือข้อมูลที่จะเก็บไว้ในส่วนความจำนั้นเป็นรหัสแทนเลขฐานสอง
(binary) คือ ๐ กับ ๑ ซึ่งต้องเก็บไว้เป็นกลุ่ม ๆ และมีแอดเดรสตามที่กำหนด
เพื่อความสะดวกขอนิยามไว้ดังนี้
ขนาดของส่วนความจำบอกเป็นจำนวน
K คำ ซึ่ง K ย่อมาจากคำว่า kilo อันหมายถึง 1,000 แต่ค่าที่แท้จริงคือ 2 10 =
1,024 หน่วยของส่วนความจำหน่าวยหนึ่งอาจจะมีจำนวนต่ำสุด 4K จึงถึงใหญ่สุด
128K (ชนิดของแกนแม่เหล็ก) หรือใหญ่สุด 4,000K
(ชนิดของวงจรเบ็ดเสร็จชนิดใหญ่)
ในยุคสังคมสารสนเทศทุกวันนี้
ข้อมูลและโปรแกรมคอมพิวเตอร์จะมีจำนวนหรือขนาดใหญ่มาก ตามความเจริญก้าวหน้า
ของเทคโนโลยี และความซับซ้อนของปัญหาที่พบในงานต่างๆ
หน่วยความจำหลักที่ใช้เก็บข้อมูลในคอมพิวเตอร์
จึงต้องมีขนาดใหญ่ตามไปด้วย
โดยทั่วไปหน่วยความจำหลักจะมีขนาดจำกัด ทำให้ไม่พอเพียงสำหรับการเก็บข้อมูลจำนวนมาก ในระบบคอมพิวเตอร์จึงมักติดตั้งหน่วยความจำรองเพื่อนำมาใช้ เก็บข้อมูลจำนวนมาก
เป็นการเพิ่มขีดความสามารถ
ด้านจดจำของคอมพิวเตอร์ให้มากยิ่งขึ้น นอกจากนี้ถ้ามีการปิดเครื่องคอมพิวเตอร์
ในขณะทำงาน ข้อมูลและโปรแกรมที่เก็บไว้
ในหน่วยความจำหลักหรือแรมจะสูญหายไปหมด
หากมีข้อมูลส่วนใด
ที่ี่ต้องการเก็บไว้ใช้งานในภายหลังก็สามารถเก็บไว้
ในหน่วยความจำรอง
หน่วยความจำรองที่นิยมใช้กันมากจะเป็น
จานแม่เหล็ก ซึ่งจะมีทั้งแผ่นบันทึกและฮาร์ดดิสก์
